Lappen vol smart
In veel winkels en winkelcentra worden we constant en ongevraagd vermaakt met achtergrondmuziek. Maar veel draaiorgels en straatmuzikanten zijn helaas uit beeld verdwenen. Vroeger brachten de straatzangers hun fraaie liederen op dorpspleinen ten gehore, waarbij de toeschouwers het verhaal konden volgen doordat de zanger een grote lap met plaatjes en teksten bij zich had: lappen vol smart. Zingend wees de zanger dan op het juiste plaatje, terwijl naderhand pamfletten met dezelfde plaatjes voor een cent werden verkocht: de centsprenten. Tegenwoordig horen we de smartlappen alleen nog maar via de radio of via de CD-speler, maar gelukkig kunnen we sinds kort wel 15.000 straatliederen via internet raadplegen.

Wegduiken
In mijn jeugd was het altijd druk aan de deur. De melkboer, de bakker, de verzekeringsagent, de huurbaas, de schillenboer, de kolenboer. De trekbel rinkelde geregeld om gewenst en ongewenst bezoek aan te kondigen. Maar ook het draaiorgel en de straatmuzikant kwamen nog regelmatig langs de deur. Als klein kind hoorde je al van verre de muziek aankomen en dan wist je ook dat op een gegeven ogenblik de deurbel zou klinken. Vooral het draaiorgel gaf daarbij altijd veel vrolijkheid en plezier. Helaas gold dat niet voor de straatmuzikant die met zijn trekorgel, met zijn harmonica, langs de deuren trok. Het was een kleine groezelige man, met pet en een geheel versleten jasje. Hij speelde geen muziek, maar produceerde geluid. Gelukkig was er één voordeel bij, de man zong niet. Veel zal de man niet opgehaald hebben, want veel deuren bleven voor hem gesloten. Maar bij ons kreeg hij, hoogstwaarschijnlijk vanuit medelijden, altijd een klein bedrag en onze voordeur werd dan ook nooit overgeslagen. Als kinderen stelden we het bezoek van de man en zijn muziek niet op prijs en als we alleen thuis waren, dan doken we bij de eerste klanken onmiddellijk weg. Dan was er zogenaamd niemand thuis, maar voordat onze straatmuzikant dat in de gaten had, had hij onze oren al minutenlang met zijn gepiep gepijnigd.

016 Een centsprent. Uit De Polder Oostzaan (1979)

Nieuwsberichten
Al in de zestiende eeuw verdienden professionele zangers hun brood door liederen vol smart te zingen. Maar niet alleen het menselijk leed kwam daarbij aan bod. Veel liederen gingen ook over actuele zaken. De bloederigste moorden, de grootste rampen, de malversaties en buitenechtelijke relaties van koningen en staatslieden. De straatzangers zorgden er zo voor dat ook het laatste nieuws verspreid werd. Door de teksten op papier te verkopen, verdienden de zangers een centje bij en dankzij deze liedbladen kennen we nu nog veel van deze liederen en verhalen. De bovenstaande illustratie is een centsprent van enkele eeuwen oud en het is een vroege uitvoering van Goede Tijden, Slechte Tijden. De prent verhaalt over de vrijage van Crelis en Maertje van Oossaan. Crelis maakt van het vrijen een begin en na een aantal belevenissen eindigt het verhaal met “Getrouwt is nu het lieve paer”. Veel later verdwijnen de zangers van de straat en treden ze vooral op bij feesten en partijen. Sinds enkele dagen kunnen we via internet (www.geheugenvannederland.nl) alle liedbladen raadplegen zoals die in de officiële archieven voorkomen. En daarbij vinden we ook het fraaie liedblad met de teksten “Bloemen van Hawaiï” met op de omslag een portrettekening van de zanger en verkoper van de liedbladen: Cees Nat uit Oostzaan.

Deze rubriek is eerder verschenen in het Noord-Amsterdams Nieuwsblad en Zaanstreek op Zondag en wordt verzorgd door Rob Veenman van de Oudheidkamer Oostzaan, bereikbaar via r.veenman@vpcconsult.nl en via postbus 558, 1440 AN Purmerend. Tips, verhalen, meldingen over historische activiteiten en dergelijke zijn van harte welkom.